Dag vakantie

Hallo allemaal,
Ooit had ik het voornemen om een blog bij te houden. Maar in deze eerste weken is dit al mislukt. Tot nu toe heb ik nog maar 1 blog geschreven en dat was vlak na mijn aankomst. Schrijven is niet echt mijn ding merk ik. Om jullie toch een beetje op de hoogte te houden zal ik wat proberen te schrijven over mijn leventje hier.

Oké, de eerste week dan. Wat heb ik toen ook al weer gedaan? Het is alweer een aardig tijdje geleden. Gelukkig schrijf ik wel veel op in een soort reisdagboek, dus dagboek erbij en typen maar.
Direct na mijn vorige verslag begonnen de introductiedagen. Drie dagen lang hebben we allerlei informatie gekregen over het studeren in Stellenbosch. Gelukkig werden deze saaie colleges afgewisseld met leuke avondjes en veel nieuwe mensen ontmoeten. De internationale studenten vereniging, ISOS, had een van de avonden een diner georganiseerd voor alle internationale studenten. Dit diner was in het stadshuis. Een prachtige locatie voor een leuk avondje vermaak. Voor het eten werden we namelijk verrast met een optreden van een Afrikaanse dans/zang-groep. Deze groep kreeg het voor elkaar om voor het eten al iedereen aan het dansen te krijgen. Erg leuk om iedereen zo vrolijk te zien.

Na de introductiedagen heb ik het weekend met m’n huisgenoten in Kaapstad doorgebracht. Eerst hebben we de Greenmarket bezocht. Een erg toeristische markt, waar heel veel van hetzelfde wordt verkocht. Wel grappig om dit eens te zien, maar we waren ook zo uitgekeken. Daarna zijn we met een kleiner groepje naar de Table Mountain geweest. Dé toeristische trekpleister van Kaapstad, dus het was erg leuk om daar meteen naar toe te gaan. We hadden niet heel de dag de tijd, dus zijn we met een karretje via de kabel naar boven gegaan. Als we ooit nog meer tijd hebben, dan is het echt de moeite om die te voet te beklimmen, maar dat is voor later. Deze zaterdag hebben we vooral genoten van het uitzicht. Als je boven op deze berg staat voelt het echt alsof je op de top van de wereld staat. Geweldig! Na een rondje te hebben gelopen, hebben we boven op de berg nog van een lekker glaasje wijn genoten. Wat is het leven toch zwaar hier.
Verder hebben we de avond in Kaapstad doorgebracht in een Cubaans restaurantje op Longstreet waar live muziek speelde. De dag hebben we afgesloten in een van de clubs in deze zelfde straat.

De zondag hebben we relaxed op het strand gezeten in Camps Bay. Heerlijk om hier met 28°C te genieten van de zon. Het water is helaas wel erg koud, het is natuurlijk de Atlantische Oceaan die ook langs Antartica stroomt, maar wel lekker om daar even een duik in te nemen als het iets te heet wordt. ’S Avonds thuis kwam ik er pas achter dat ik m’n buik gruwelijk had verbrand. Achja, hopelijk krijgt die zo ook nog een beetje kleur..

De week die volgde was ik nog vrij van colleges. Best een goed begin van de studie dus. Deze dagen heb ik erg rustig aan gedaan. Een gesprekje op de uni, boodschapjes doen, koken, naar de film, een uitstapje met de auto en weer een feestjes. De dagen vliegen hier voorbij.
Als je dan toch een vrije dag hebt dan moet je ook wel wat leuks gaan toen. Typisch hier voor Stellenbosch zijn de wijngaarden. Dus op de laatste vrije dag (uhm officeel de laatste vrije dag, want eerst komt het weekend nog) hebben we een wijnproeverij gedaan. We zijn naar Lanzerac, een 5 sterren wijnboederij geweest. Erg grappig om daar op je fietsje aan te komen als student, dan op de allerbeste locatie een wijn te proeven en uiteindelijk maar een paar euro te betalen. Echt geweldig. Waarschijnlijk zullen er nog vele wijnproeverijen volgen.

Inmiddels zijn ook alle andere studenten, na hun zomervakantie, weer in Stellenbosch gearriveerd. De straten worden wat drukker en ineens zie je veel studenten rond hun huizen chillen. Ook de eerstejaarsstudenten maken hun entree. Hier betekent dat dat er een groot evenement op de agenda staat. Namelijk ‘Vensters’. Alle eerstejaarsstudenten die bij een studentenvereniging gaan, moeten een dansvoorstelling doen. Dit is dan een onderlinge competitie tussen de studenten verenigingen. De straten waren compleet gevuld met mensen, die allemaal op dit evenement afkomen. Na wat optredens gezien te hebben, zijn we de stad in gegaan. Toen ik thuis kwam was heel het huis gevuld met mensen. De eerste onofficiële Poolhouse party is een feit.

Het weekend dat volgde hoefde ik me niet te vervelen. Zaterdagochtend zaten we in de collegezaal om een voorlichting te krijgen over het vrijwilligerswerk. Het is mogelijk om op dinsdag of donderdag voor een paar uur kinderen op scholen te vermaken en hiermee de leraren te ontzien in hun zware werk. Klinkt erg leuk en uitdagend, dus ik heb me ingeschreven.
De zondag zijn we met alle huisgenoten naar het RedBull King of The Air event geweest. Telkens als we met het huis iets gaan doen dan huren we een taxibusje die ons voor niet te veel geld naar de plaats van bestemming brengt. Iedere keer dat we instappen lijkt het wel of er een nieuw schoolreisje begint. Je herkent dat gevoel vast nog wel van vroeger, met de kriebels in je buik voor een nieuw uitstapje. Het evenement was een grote kitesurf wedstrijd met veel internationale deelnemers. De stunts die die mannen uitvoeren zijn echt verbazingwekkend. Wel een leuk detail is dat de wedstrijd uiteindelijk door 3 Nederlanders is gewonnen.
Zondagavond hadden we een housemeeting met de huisbazen. Ze hebben ons wat algemene dingen uitgelegd en daarna hebben we samen gebraaid (gebarbecued dus). Nu zijn alle huisgenoten gearriveerd en na deze meeting kan het Poolhouse semester echt gaan beginnen.

De week erna begonnen de eerste introductie lessen. Daar kan ik verder weinig interessants over vertellen, dus daar zal ik jullie ook niet te veel mee vervelen. Aangezien we nog geen huiswerk hebben is er is er na de lessen nog genoeg tijd over om leuke dingen te doen. Dus een aantal avonden hebben we gebraaid, naar de film geweest, een avondje stappen
en weer twee wijnproeverijen gedaan.

Dan heb ik nu al aardig wat weten te schrijven over twee weken. Gelukkig ben ik nu bij het laatste weekend aangekomen. Zaterdag ochtend stonden Erik en ik om 7.30 uur al paraat om in de bus te stappen naar Kleinbaai. Hier zouden wij kennis gaan maken de witte haai. De rit was bijna 2 uur en hoe dichterbij we kwamen, hoe meer het begon te kriebelen. Eindelijk aangekomen kregen we eerst een ontbijtje. En zoals dat hier in Afrika gaat, dat duurt dus wel even. Dik een uur later was iedereen zo ver en had de organisatie alles gereed voor vertrek met de boot. Na 20 minuutjes varen kwamen we bij de kooi aan. Deze hadden ze vast klaar gelegd en de haaien waren gelokt. Iedereen kreeg een wetsuite en de eerste mochten te water. Erik en ik wilde de haaien nu wel echt zien, dus wij waren bij de eerste groep die het water in ging. Met een grote tonijnenkop werden de haaien langs de kooi gelokt. Als er dan een voorbij zwom, riepen ze ‘down’ en dan moest je snel onderwater om ze te zien. Ik heb welgeteld 3x iets vaags voorbij zien zwemmen. Het water was zo troebel dat het zicht maar 50 cm was. Dit viel een beetje tegen. Maar eenmaal op de boot, toen de andere in de kooi zaten, zag ik de haaien pas echt goed. Erg gaaf om die beesten van dichtbij te zien. Het gehele tripje op de boot duurde ongeveer 3 uur. En ik ben nog nooit zo blij geweest om weer op het vaste land te zijn. We hadden namelijk best last van wat golven en dat was goed te merken bij sommigen. Iedereen had last van zeeziekte. Maar dit was het zeker waard. Na afloop hebben we de film van het tripje gekocht, dus als ik weer thuis ben dan kunnen jullie precies zien hoe het was.

Met dit stoere verhaal eindig ik mijn verslag voor deze keer. Want eigenlijk is het verhaal al veel te lang geworden. Ik zal proberen om niet te lang te wachten met mijn volgende blog. Maar de tijd vliegt en de studie gaat echt beginnen, dus we zullen zien.